การปลูกกัญชาเป็นศิลปะที่ต้องฝึกฝนและต้องลองผิดลองถูกมากมาย ความสำเร็จอยู่ที่การเรียนรู้พื้นฐาน
พืชกัญชา ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการแพทย์หรือใช้ส่วนตัว ต้องการการผสมผสานของสิ่งต่าง ๆ เพื่อให้เติบโตอย่างสวยงาม ซึ่งรวมถึงอาหารที่มีประโยชน์ และแร่ธาตุ สภาพแวดล้อมที่ดี ความรักและความเอาใจใส่ที่มากมายเพียงพอ
หากความต้องการขั้นพื้นฐานของต้นกัญชาไม่ได้รับการตอบสนอง ไม่ว่าจะเป็นอุณหภูมิและความชื้น สิ่งที่ใช้สำหรับการเจริญเติบโต, แสงที่เหมาะสม, น้ำ, ระดับ pH หรืออาหารที่มีสารอาหารครบถ้วน ต้นกัญชามีแนวโน้มที่จะเกิดปัญหาต่าง ๆ ได้ง่าย เช่น การขาดสารอาหาร ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ดี ถ้าไม่รีบรักษา พืชกัญชาทั้งต้นอาจตายได้
ในคู่มือนี้จะเป็นการสำรวจการขาดสารอาหารต่าง ๆ ในกัญชา พร้อมกับไปดูสัญญาณที่บ่งชี้ว่าขาดสารอาหาร และสิ่งที่สามารถทำได้ เพื่อแก้ไขได้อย่างทันท่วงที
การขาดสารอาหารเกิดขึ้นเมื่อต้นกัญชาไม่ได้รับสารอาหารในปริมาณที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตและการพัฒนาได้
สารอาหารจำเป็นสำหรับกระบวนการที่สำคัญในพืช เช่น การสร้างอาหารผ่านการสังเคราะห์ด้วยแสงและการกระตุ้นเอนไซม์เพื่อสร้างดอก เมื่อพืชมีสารอาหารไม่เพียงพอ มันจะส่งสัญญาณว่ามีบางอย่างผิดปกติ ขณะที่สารอาหารที่มากเกินไปอาจทำให้เกิดปัญหาได้เช่นกัน (การเผาผลาญสารอาหาร/การล็อกสารอาหาร)
กัญชามีความต้องการสารอาหารต่างกันทั้งในระยะแตกใบและออกดอก หากอาหารที่ได้ไม่สมดุล พืชจะออกดอกอย่างไม่สมบูรณ์นัก ทำให้ได้ผลผลิตที่ลดลง ดอกตูมมีคุณภาพต่ำ และการสัมผัสกับศัตรูพืชและเชื้อรา
ก่อนที่เราจะไปเริ่มทำความเข้าใจ มี 2 สิ่งที่เราต้องรู้ ได้แก่:
ธาตุอาหารหลักเป็นองค์ประกอบที่กัญชาต้องการในปริมาณมาก
ธาตุอาหารหลัก ได้แก่ ไนโตรเจน (N), ฟอสฟอรัส (P) และโพแทสเซียม (K) ผู้ปลูกหลายคนเรียกสารอาหารเหล่านี้ว่า NPK และสิ่งเหล่านี้มีความสำคัญ ซึ่งสามารถหาได้ในปุ๋ยมาตรฐานตามท้องตลาดทั่วไป
การปลูกกัญชายังต้องใชเแคลเซียม (Ca), แมกนีเซียม (Mg) และกำมะถัน (S) ในดินอีกด้วย
ในทางกลับกัน ธาตุอาหารรองเป็นแร่ธาตุที่จำเป็นแต่ในปริมาณที่น้อยกว่า
พวกมันเปรียบเสมือนวิตามินและแร่ธาตุที่เรากินเพื่อสุขภาพ เราไม่ต้องการมันมาก แต่ถ้าเราไม่ได้รับเลย เราก็ป่วย ธาตุอาหารรอง ได้แก่ ธาตุเหล็ก (Fe), สังกะสี (Zn), แมงกานีส (Mn), ทองแดง (Cu), โบรอน (B), โมลิบดีนัม (Mo) และคลอรีน (Cl)
สารอาหารบางอย่างในต้นกัญชาสามารถเคลื่อนที่ไปมาภายในต้นได้ เมื่อเกิดการขาดแคลน เราเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า ‘สารอาหารเคลื่อนที่’
พวกมันจะย้ายจากใบแก่ไปยังส่วนอ่อนของพืชกัญชา จึงทำให้ต้นกัญชาสามารถเติบโตต่อไปได้ ตัวอย่างเช่น เมื่อเกิดการขาดแคลนฟอสฟอรัส พืชจะ ‘ขโมย’ ฟอสฟอรัสจากใบเก่าและส่งไปยังใบอ่อน ทำให้ใบแก่ดูเริ่มเฉา
ในทางกลับกัน สารอาหารบางชนิดไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ ซึ่งหมายความว่า พวกมันไม่สามารถเคลื่อนที่ภายในลำต้นได้ เมื่อมีการขาดอาหาร อาการจะปรากฎที่ในส่วนที่เติบโตออกมาใหม่ก่อน เนื่องจากพืชไม่สามารถส่งสารอาหารจากสต็อกปัจจุบันได้
ต้นกัญชาจะบอกเราว่าพวกมันป่วยด้วยการบอกใบ้ให้เราเห็น สิ่งสำคัญคือ สีของใบ และลักษณะโดยรวมของพืช อะไรก็ตามที่ไม่ใช่สีเขียวมักหมายถึงสัญญาณที่ไม่ดี
ใบเหลือง จุดสีน้ำตาล การเติบโตอย่างไม่เหมาะสม และใบบิด/ม้วน แสดงว่าพืชของคุณป่วย มีภาวะขาดสารอาหาร จากนั้นจึงไปหาสาเหตุว่าการขาดสารอาหารเกิดขึ้นตรงจุดไหน และการลำเลียงอาหารเป็นอย่างไร เพื่อระบุสารอาหาร
ไนโตรเจน (N) พบได้ในดินในรูปของไนเตรตและเคลื่อนที่ได้ ซึ่งหมายความว่า สามารถเคลื่อนที่ได้ทุกที่ในลำต้นของพืช ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่ช่วยให้พวกเขาเติบโตและมีสุขภาพที่ดี ช่วยสร้างคลอโรฟิลล์, สร้างโปรตีน และแบ่งเซลล์
ลักษณะใบเหลืองที่ด้านล่างของพืชเป็นสัญญาณพื้นฐานของการขาดไนโตรเจน ใบที่แก่ที่สุดและอยู่ล่างสุดจะได้รับผลกระทบจากปัญหานี้ก่อน
พวกมันจะเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีเขียวซีด เป็นสีเหลือง (เรียกว่า Chlorosis – คลอโรซิส) เหี่ยวเฉาและตายในที่สุด ใบไม้สีเหลืองเหล่านี้อาจเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล อ่อนนุ่ม และม้วนงอ พับเข้าด้านในก่อนที่จะร่วงหล่น สีเหลืองจะแผ่ไปด้านบนลำต้นทำลายใบอื่นด้วย
ใบที่แก่ที่สุดจะได้รับผลกระทบก่อน เนื่องจากพืชกำลังย้ายไนโตรเจน (N) จากจุดนั้น เพื่อรองรับการเจริญเติบโตของส่วนที่งอกขึ้นมาใหม่
โดยทั่วไปแล้ว การขาดไนโตรเจนอาจทำให้การเจริญเติบโตช้า,ใบเล็ก, มีลักษณะอ่อนแอ และบางลง
คุณควรระวังเรื่องการขาดไนโตรเจนในระหว่างรอบการเจริญเติบโต หรือช่วงเริ่มต้นของระยะออกดอก นี่คือเวลาที่ต้นกัญชาของคุณต้องการไนโตรเจน (N) มากที่สุด
ในระยะออกดอกช้า เป็นเรื่องปกติที่จะเห็นสัญญาณเหล่านี้ เนื่องจากพืชกำลังดึงไนโตรเจน (N) ทั้งหมดออกจากใบ เพื่อสร้างดอกที่สมบูรณ์ อันที่จริง ควรใช้ไนโตรเจนมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะไนโตรเจนที่มากเกินไปจะป้องกันไม่ให้ดอกตูมก่อตัวได้อย่างถูกต้อง
ฟอสฟอรัสเป็นสารอาหารที่จำเป็นอีกชนิดหนึ่ง เป็นสารอาหารหลักอันดับสอง (N-P-K) ที่กัญชาต้องการ
ช่วยสร้างพลังงานเพื่อการสังเคราะห์แสง ส่งเสริมรากและลำต้นให้แข็งแรง ปรับปรุงการผลิตดอกและเมล็ด ป้องกันโรค และสนับสนุนการเจริญเติบโตโดยรวม
ฟอสฟอรัส (P) ยังเป็นสารอาหารที่เคลื่อนที่ได้ ซึ่งหมายความว่า ใบล่างและใบแก่จะได้รับผลกระทบก่อนจากการขาดสารอาหารนี้ ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีเข้ม (สีเขียวเข้ม สีม่วง หรือสีน้ำเงิน) และดูเป็นประกาย
สัญญาณของการขาดฟอสฟอรัส (P) คือ ใบมีจุด และรอยเปื้อนสีน้ำตาล สีม่วง หรือสีทองแดง (รอยใหญ่) ใบที่ได้รับผลกระทบอาจหนาขึ้น ม้วนงอ และรู้สึกแข็ง หากปล่อยทิ้งไว้ใบจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง
ลำต้นของพืชอาจมีสีแดงสดหรือสีม่วง
การขาดฟอสฟอรัสของกัญชา มักพบในระยะออกดอก เนื่องจากพวกมันต้องการฟอสฟอรัส (P) จำนวนมาก เพื่อสร้างดอกตูมและยางที่หนาแน่น
ทั้งนี้ บางสายพันธุ์จะมีลำต้นสีม่วงหรือสีแดงตามธรรมชาติอยู่แล้ว ดังนั้น หากคุณเห็นพวกมันเติบโตมาด้วยสีเหล่านี้ตั้งแต่ต้น แปลว่าไม่ได้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น
โพแทสเซียม (K) เป็นสารอาหารที่สำคัญสำหรับพืช ซึ่งจำเป็นต่อการเจริญเติบโต, การสืบพันธุ์ และคุณภาพโดยรวม มีอิทธิพลต่อการสังเคราะห์แสง, การผลิตพลังงาน, การควบคุมน้ำ และการดูดซึมสารอาหารทางราก
ปลายและขอบของใบเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลหรือเหลือง คล้ายใบไหม้ โดยปกติจะเห็นจากใบล่างที่แก่กว่า แต่บางครั้งอาจเห็นได้ที่ด้านบนสุดของต้น และเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นรูปแบบการเผาไหม้นี้ปรากฏเป็นสีซีด สีขาว หรือสีซีดขาว ในที่สุดใบที่แก่กว่าจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง/ฟอกขาว โดยเริ่มจากปลายและขยับเข้าด้านใน
กรณีใบม้วนเป็นอีกสัญญาณหนึ่งของการขาดโพแทสเซียมในกัญชา ปลายใบจะม้วนงอ ขณะที่ขอบเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาล แต่เส้นใบจะยังคงเป็นสีเขียว
การยืดตัวหรือมีความสูงมากเกินไปเป็นอีกอาการหนึ่ง การเจริญเติบโตของพืชช้าลง ใบเล็กลง และใบที่ใหญ่ขึ้นอาจตายได้ (เนื้อตาย)
แคลเซียม (Ca) ช่วยในการแบ่งเซลล์ การเจริญเติบโตของเนื้อเยื่อใหม่ และรักษาโครงสร้างผนังเซลล์ เช่นเดียวกับที่แคลเซียมช่วยให้กระดูกและร่างกายของเราแข็งแรง แคลเซียมก็เช่นเดียวกันกับพืชกัญชา
สัญญาณการขาดแคลเซียมจะเห็นได้จากใบที่งอกใหม่หรือใบที่กำลังเติบโต เนื่องจากเป็นสารอาหารที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
การม้วนงอของใบใหม่และการมีจุดสีบรอนซ์หรือสีน้ำตาลเป็นสองอาการที่พบบ่อย ใบอาจมีจุดสีน้ำตาลเล็ก ๆ และอาจมีสีเหลือง เมื่อปัญหาลุกลาม
ใบอ่อนอาจมีรูปร่างและขนาดไม่สม่ำเสมอ และการเจริญเติบโตใหม่นี้จะดูไม่แข็งแรง พืชจะแสดงรูปแบบการเติบโตโดยรวมที่แคระแกรน ลำต้นและกิ่งจะอ่อนแอและเปราะง่าย
โดยทั่วไปแล้วการขาดแคลเซียม (Ca) จะเกิดขึ้นในระยะออกดอก แม้ว่าจะสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อก็ตาม
แมกนีเซียม (Mg) เป็นองค์ประกอบสำคัญของคลอโรฟิลล์ ซึ่งเป็นเม็ดสีที่ทำให้พืชมีสีเขียว มีบทบาทสำคัญในการสังเคราะห์แสงและช่วยเผาผลาญน้ำตาล รวมถึงขนส่งสารอาหาร
อาการของการขาดแมกนีเซียม ได้แก่ ใบแก่จะเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีเขียวซีดและสีเหลืองในที่สุด เส้นของก้านใบยังคงเป็นสีเขียวเข้ม ใบจะแสดงจุดสีเหลืองระหว่างเส้นของก้านใบ (เรียกว่า interveinal chlorosis)
อาจพบจุดสีน้ำตาลบนใบด้วย และหากปล่อยไว้โดยขาดการดูแล อาการเหลืองจะลามไปยังใบอ่อนได้ การเปลี่ยนสีจะเริ่มที่ปลายใบแล้วลามไปที่ฐานของลำต้น
เมื่อเวลาผ่านไป ใบอาจม้วนงอขึ้น เปลี่ยนเป็นกรอบ และหยาบ
กำมะถันจำเป็นสำหรับการผลิตกรดอะมิโน, โปรตีน และวิตามินในกัญชา ช่วยเสริมในส่วนของโครงสร้างและการทำงานของต้นกัญชา รวมถึงช่วยในการต้านทานโรค
การขาดกำมะถัน (S) ค่อนข้างหายาก แต่หากเกิดขึ้นแล้วจะมีอาการคล้ายกับการขาดไนโตรเจน
ใบที่อยู่ส่วนกลางหรือด้านบนของต้นจะเปลี่ยนเป็นสีเขียวอ่อนถึงเหลือง ในขณะที่ใบแก่จะยังคงเป็นสีเขียว เช่นเดียวกันอาจเห็นได้ในใบไม้ที่อายุน้อยกว่า เมื่อการขาดสารอาหารนี้เกิดขึ้น พืชทั้งหมดสามารถกลายเป็นสีเขียวอ่อน/เหลืองได้
สัญญาณที่แตกต่างอีกอย่างคือ ด้านล่างของใบจะเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมแดงหรือสีส้ม อาการขาดธาตุกำมะถันจะเริ่มที่โคนใบและลุกลามไปทางด้านหน้า
ธาตุเหล็ก (Fe) เป็นธาตุอาหารรองที่สำคัญสำหรับกัญชาเช่นกัน มีหน้าที่ในกระบวนการผลิตคลอโรฟิลล์ ช่วยในการผลิตพลังงานและการตรึงไนโตรเจน
การขาดธาตุเหล็กในพืชกัญชาจะแสดงเป็นสีเหลืองสดใสในส่วนลำต้นและใบที่งอกใหม่ (เป็นสารอาหารที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้) ในขณะที่ใบแก่ยังคงเป็นสีเขียว การเปลี่ยนสีเริ่มต้นที่ฐานของใบและกระจายออกไปส่วนของขอบ
สีที่สว่างในส่วนบนของพืชนั้นจะมีความสว่างมากจนเกือบจะเป็นสีขาว ใบสดจะมีสีเหลืองหรือขาวเนื่องจากขาดคลอโรฟิลล์
เส้นใบยังคงเป็นสีเขียวในขณะที่บริเวณรอบ ๆ เปลี่ยนเป็นสีเหลือง การเติบโตของลำต้นโดยรวมจะดูแคระแกรน และในกรณีที่รุนแรง ใบเหลืองอาจเกิดจุดสีน้ำตาลได้
โบรอนช่วยในการสร้างผนังเซลล์ที่เหมาะสมและช่วยในกระบวนการเผาผลาญโปรตีนและคาร์โบไฮเดรต นอกจากนี้ ยังมีความสำคัญต่อการพัฒนาเซลล์การเจริญเติบโตของใบใหม่ การงอกของละอองเรณู ตลอดจนการพัฒนาผลไม้และเมล็ด
การขาดธาตุโบรอน (B) มักจะส่งผลกระทบต่อส่วนยอดของต้นกัญชา มันจะหนาและบิดงอ ใบใหม่และการเจริญเติบโตอาจเติบโตอย่างไม่ถูกต้อง คืออาจช้า หรืออาจผิดปกติไป
ใบอาจเป็นสีเหลือง, น้ำตาล หรือม้วนงอได้ ในกรณีที่รุนแรง ลำต้นอาจอ่อนลงและกลายเป็นโพรงหรือแตกได้ ลำต้นทั้งหมดอาจเหี่ยวเฉาและพังทลายลงในที่สุด
การขาดสารอาหารนี้มักพบได้ยาก เว้นเสียแต่ว่าพืชไม่ได้รดน้ำอย่างเพียงพอหรือปลูกในสภาพแวดล้อมที่แห้ง
แมงกานีส (Mn) เป็นสารอาหารที่จำเป็นสำหรับกัญชา มีบทบาทในการสังเคราะห์แสง, การดูดซึมสารอาหาร และการทำปฏิกิริยาของเอนไซม์
การขาดแมงกานีสคล้ายกับการขาดธาตุเหล็ก
เห็นได้จากส่วนที่งอกขึ้นใหม่กว่าและสดกว่า โดยใบจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองและสีน้ำตาลก่อนจะร่วงโรย สีเหลืองจะเริ่มต้นที่ฐานก่อน
อาการต่าง ๆ ได้แก่ ใบเหลือง เส้นใบเปลี่ยนเป็นสีเหลืองด้วย อาจมีจุดสีแทนหรือสีน้ำตาลปรากฏบนใบและมีลักษณะเป็น “ตาหมากรุก” รอยด่างของใบไม้ก็เป็นเรื่องปกติของอาการนี้เช่นกัน
สังกะสี (Zn) มีความสำคัญต่อพืชกัญชา เนื่องจากช่วยในการสร้างคลอโรฟิลล์และคาร์โบไฮเดรต นอกจากนี้ ยังมีบทบาทในการสร้างออกซินซึ่งเป็นฮอร์โมนการเจริญเติบโตชนิดหนึ่งอีกด้วย
อาการโดยทั่วไปจะปรากฏที่ใบใหม่ก่อน เนื่องจากเป็นสารอาหารที่ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
ใบใหม่อาจมีลักษณะแคบและบิดเบี้ยว พืชไม่สามารถเติบโตได้ดีเท่าที่ควรในแนวตั้ง ใบใหม่จะเบียดกันแน่น เนื่องจากมีช่องว่างระหว่างใบที่ออกดอกน้อยลง การงอกใหม่ไม่มีชีวิตชีวาดูเหมือนใบไม้ที่แก่กว่า ดูเหมือนว่าพืชกัญชาไม่อยากจะเติบโตแล้ว
การขาดธาตุสังกะสีมักจะมีอาการเป็นสีเหลืองหรือสีขาวระหว่างเส้นใบด้านบน (interveinal chlorosis) สีเหลืองจะเริ่มที่ขอบของปลายและแผ่ลงไปทางฐานของลำต้น
โมลิบดีนัม (Mo) จำเป็นสำหรับการเปลี่ยนฟอสเฟตอนินทรีย์ให้อยู่ในรูปอินทรีย์ในพืช นอกจากนี้ยังช่วยในการสร้างตัวในส่วนของรากและการเผาผลาญของไนโตรเจน
การขาดธาตุโมลิบดีนัมจะเริ่มเห็นได้ในส่วนกลางของลำต้นและลุกลามขึ้นไป ปัญหานี้พบได้ไม่บ่อยมาก
สัญญาณทั่วไปคือ ใบไม้เปลี่ยนสี ในกรณีที่รุนแรง ใบอาจมีสีส้ม ชมพู หรือแดงผิดปกติ ขอบใบจะมีสีน้ำตาลไหม้ ส่วนตรงกลางใบจะเป็นสีแดง/ส้ม
ใบหงิกและการเจริญเติบโตช้าอาจพบได้ในกรณีนี้
ควรให้สารอาหารทั้งหมดแก่ต้นกัญชาอย่างสม่ำเสมอ แต่จะหยุดให้สารอาหารดังที่กล่าวไปแล้ว หากสภาพแวดล้อมไม่เหมาะสม สิ่งที่สำคัญที่สุด ได้แก่ ความเป็นกรดของดิน, อาหารการกิน และการรดน้ำ
หากคุณเริ่มปลูกกัญชา เรามีแนวทางดี ๆ มาแนะนำ เพื่อลดโอกาสที่ต้นกัญชาจะการขาดสารอาหาร ดังนี้
ต้นกัญชาเติบโตได้ดีในดินที่เป็นกรดเล็กน้อย ในระดับค่า pH (บ่งชี้ว่าสิ่งใดเป็นกรดหรือเบส (อัลคาไลน์)) หมายถึงช่วง 6.0 – 7.0
สารอาหารแต่ละชนิดมีช่วง pH เฉพาะที่พร้อมต่อการใช้ หากค่า pH สูงหรือต่ำเกินไป พืชจะไม่ได้รับสารอาหารที่จำเป็นสำหรับการเจริญเติบโตและการออกดอกที่ดีได้
ค่า pH ของดิน สามารถเปลี่ยนแปลงได้เมื่อคุณใส่สารอาหารในปริมาณที่เหมาะสม การใช้ส่วนผสมของอาหารเสริมที่เหมาะสม จะช่วยให้เกิดการดูดซึมที่ดี ช่วยให้ผู้ปลูกหลีกเลี่ยงการขาดธาตุอาหาร ซึ่งเป็นสภาวะที่พืชไม่สามารถดูดซึมแร่ธาตุได้ เพราะมีมากเกินไป
เมื่อเริ่มเห็นสัญญาณของการขาดสารอาหาร ก่อนอื่นควรตรวจสอบค่า pH ของดินและปรับให้อยู่ในช่วงที่เหมาะสมที่สุดก่อน
การทดสอบดินสามารถให้รายละเอียดเกี่ยวกับสารอาหารที่มีอยู่ในถาดเพาะเลี้ยงเชื้อได้ เพื่อทำการปรับค่าได้อย่างแม่นยำ
การล้างดินเป็นการฝึกการรีเซ็ตธาตุอาหารในดิน โดยการส่งผ่านน้ำที่มีค่า pH เป็นกลางและปราศจากอาหารเสริม 2-3 ครั้ง การสะสมของสารอาหารที่เหลือจะถูกกำจัดออกจากรากและดิน ดังนั้นจึงถือเป็นการตั้งค่าดินใหม่เริ่มต้นจากศูนย์
เมื่อล้างดินแล้ว พืชจะดูดซับสารอาหารที่หลงเหลืออยู่ในดินได้ สิ่งนี้คล้ายกับการอดอาหารของมนุษย์ที่มีการผลักดันให้ร่างกายใช้พลังงานสำรอง
ผู้เพาะปลูก สามารถทำการล้างได้ใน 3 วิธี ดังนี้
ปุ๋ยมาตรฐานส่วนใหญ่ประกอบด้วย 3 อย่างที่ทรงประสิทธิภาพคือ NPK (ไนโตรเจน, ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม) และธาตุอาหารหลักอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม อาหารเหล่านี้หลายชนิดอาจไม่มีสารอาหารรองที่จำเป็น เช่น เหล็ก, สังกะสี, ทองแดง และโบรอน แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะต้องการในปริมาณที่เล็กน้อย แต่ก็จำเป็นสำหรับการเติบโตดอกกัญชาที่เหมาะสม ผู้เพาะปลูกต้องดูธาตุอาหารที่พวกเขาซื้อและต้องแน่ใจว่ามีครบทุกอย่างที่ต้องการ
เมื่อให้อาหารแก่พืช โปรดจำไว้ว่า:
เช่นเดียวกับการดื่มน้ำมากเกินไปก็ส่งผลเสียต่อเรา พืชส่วนใหญ่ก็เช่นกัน รวมถึงกัญชาด้วย รากของมันหายใจในอากาศ, ดูดซับวิตามินและสารอาหาร น้ำที่มากเกินไปอาจทำให้ราก ‘จม’ และหายใจไม่ออก ต้นกัญชาแสดงออกถึงสิ่งนี้จากใบที่เหี่ยวเฉา/โค้งงอทันทีหลังจากรดน้ำ
กฎง่าย ๆ คือ การรดน้ำให้น้อยลง รดน้ำทุก ๆ 2-3 วัน ก็เพียงพอแล้ว ถือเป็นการปลูกพืชกัญชาได้อย่างถูกต้อง หรืออีกวิธีหนึ่งคือ เช็คดินด้านบนว่าแห้งประมาณหนึ่งนิ้ว (ลึกถึงข้อนิ้ว) ก่อน ถึงค่อยรดน้ำลงไป
โดยทั่วไปแล้วการรดน้ำมากเกินไปจะไม่เป็นปัญหากับการปลูกแบบไฮโดรโปนิกส์
ใบเหลืองเป็นสัญญาณที่บ่งชี้ได้ว่าพืชของคุณขาดสารอาหาร การที่จะระบุว่าเกิดขึ้นในส่วนใดของพืชกัญชา สามารถดูได้จากเก่ากว่า เติบโตด้านล่าง หรือสดกว่า เติบโตบนยอดสูงสุด เป็นการลดทางเลือกของคุณได้
ในทำนองเดียวกัน การตรวจสอบการแพร่กระจายของสีเหลือง สามารถดูได้จากรอบนอกของต้นกัญชาไปยังฐานหรือจากลำต้นไปยังปลายใบ และขั้นตอนสุดท้ายคือ การตรวจหาจุดและส่วนที่เสีย ไม่ว่าจะเป็นก้อนใหญ่, เล็ก หรือสีที่เปลี่ยนไป
แต่ทั้งนี้ ในช่วงออกดอกช้า/ก่อนเก็บเกี่ยวไม่นาน อาจพบใบไม้บางส่วนจะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ซึ่งเป็นเรื่องปกติ นั่นเป็นเพียงพืชนำสารอาหารทั้งหมดใช้ไปกับการผลิตดอกกัญชานั่นเอง
ส่วนใหญ่แล้ว ปัญหาสามารถแก้ไขได้ (และป้องกัน) ด้วยการรักษาความเป็นกรดของดินให้เหมาะสม ควบคู่ไปกับการให้อาหารที่ดีต่อสุขภาพของพืชและมีคุณค่าทางโภชนาการ เพียงเท่านี้ คุณจะได้รับผลผลิตที่มีคุณภาพสูงและมั่นคงได้แน่นอน
